Инсон имкон қадар
афсусланишдан йироқ бўлгани
маъқул. Қуйида афсусланиш
жараёнини акс эттирувчи
ибораларни сизлар билан
баҳам кўришни маъқул
топдим:
---Аллоҳ таоло менга кўплаган
имкониятларни ато этди. Аммо,
ўша имкониятлардан унумли
фойдалана олмаганим учун
афсусдаман.
---Ҳар битта буюрилган фарз
амаллари бор, улар вақтида
бажарилмаслиги катта гуноҳ.
Ўша дақиқаларни
кечиктирганим учун
афсусдаман.
---Аллоҳ таоло соғлик ва куч-
қувватни ато этди. Аммо мен
уни кераксиз нарсала
Қабристон мўминлар билан
гавжум. Бир кекса аёл
бандаликни бажо
келтирганди.
Гўрков қабристонга майитни
дафн қилиш учун келган
эркакларга алланималарни
тушунтирар, "Аттанг, аттанг,
Аллоҳ кечирсин!" деб
эшитилар эшитилмас бош
чайқаб қўярди. Шовқин
суронли баҳс мунозарадан
сўнг:
-"Марҳумни қабр қабул
қилмаяпти. Бу кетишда
шомга қолиб кетамиз. Бу
банда қандай гуноҳ қилган
экан-ки лаҳадга уч бора
қўйсак ҳам ер қабул
қилмаяпти??? Аҳли
мўминлар, сизлар унинг
ҳаққига дуо қилиб
тури
«Менинг уч ўғли бор.
Кунларнинг бири катта
ўғлимнинг уйига бордим.
Эрталаб бомдод намозига
таҳорат олиш учун
келинимдан сув олиб
келишини сўрадим. Таҳорат
қилдим. Намозимни ўқидим.
Қолган сувни ётган ўрнимга
тўкдим. Кун ёришганда
келинимни чақириб:
- Қизим, нимасини дейисиз,
энди қаричилик! Ўрнимни
ҳўл қилиб қўйдим, - дедим.
Унинг асаблари бузилди. Энг
ёмон сўзларни тўкиб солди.
Менга чойшабларни ювишни
буюрди. Бошқа бу ишни
қайтармаслигимни талаб
қилди. Чойшабларни ювиб,
қур
Бир аёл қўшнисини ғийбат
қилибди. Fийбат гап тезда
қишлоқ аҳолисига тарқабди.
Fийбат қилинган одам эса
анча изтироб чекибди.
Маълум вақтдан кейин
ҳалиги аёл қилган ишидан
пушаймон бўлибди.
Хатосини қандай тузатишни
билмай, бир доно зотга
мурожаат қилибди.
Донишманд унга шундай
маслаҳат берибди:
«Бозорга бориб товуқ сотиб
ол ва сўйдир. Кейин уйга
қайтишда, патларини юлиб,
йўл
бўйи ерга сочиб кел».
Аёл бу ғалати насиҳатга
ҳайрон бўлса-да,
донишмандга ҳурмати
туфайли, ишни айти
Бошланғич синфда ўқирдим.
Бўйим бироз чўзилиб қолган
бўлса керак, биринчи синфда
кийган кийимларим тўғри
келмай қолди. Бу ҳам
етмаганидек, онам
шимимнинг қаеригадир ямоқ
солиб берса, икки кун ўтмай,
бошқа жойидан ситилиб
кетаверди. Қишда катта
опамнинг қизил пальтосини
кийгандим. Акамнинг эски
оёқ кийими билан синфни
зўрға тугатдим. Хуллас, ота-
онам янги кийим олиб
берадиган бўлишди. Бозорга
отландик...
Бозор. Улуғлар айтганидек,
қорни оч одам бозорга
борса, тўяди. Емасаям тў
Бугун қабристонда, чамаси
15-16 ёшлардаги йиғлаётган
болага кўзим тушиб қолди.
Яқинларидан бири ўтиб
қолган шекилли деб
ўйладим. У қабристонни бу
бошидан у бошига борар ва
адамни қабрлари қаерда деб
йиғлар эди. Бошида ҳеч
нимага тушунмадим.
Атрофига одамлар йиғила
бошлагач, мен ҳам гап
нимадалигини англаш учун
яқинлашдим. У
йиғилганлардан “адамни
қабрларини топишга ёрдам
беринглар”, деб ёлворарди.
Ўзини йиғилганларга уни
маҳалладоши эканлигини
айтган бир бола, яқинда
ушбу бол
Бобомурод ота-онасининг асрандиси эди. Улар бефарзанд экан. Болалар уйига бориб ўн иккига қадам қўйиш арафасида турган Бобомуродга кўзлари тушди-ю, ёпишди-қолишди. Болакайнинг ҳар лаҳзада ота-онага юраги оқарди. Аҳён-аҳёнда қайсидир тенгдоши ёки ўзидан кичикроқ болаларни кимлардир олиб кетаётганини кўрса, маҳзун тортиб қолар, ҳар кеча шу лаҳзалар унинг ҳам бошига тушишини орзулаб уйқуга кетарди…
Афсус, пешонаси ярқирамаган экан. Шу хонадонга келганига олти ойгина бўлганди. Бобомурод энди-энди
Сентябрь ойининг бошлари. Янги ўқув йили бошланган. Биз тўққизинчи синф ўқувчилари ўзимизни ўзга бир оламга тушиб қолгандек ҳис қилардик. Мана, шу ўтган уч ойлик таътил биз учун уч йилга чўзилиб, анчагина ақлли, бир мунча улғайиб, кўп нарсани кўриб қўйгандек эдик. Шу сабаб йигитлар ҳам дўконлардаги кўйлак-шимларни танлаб-танлаб олиб, ўзлари дазмоллаб киядиган бўлишди. Қизларимиз бўлса, ўғил болалардан анча илгарилаб кетишган. Атир-упалар сепиб, ўзларига оро берар, соч турмакларини ҳам кунда-куно
Bu hikoyani uzoq vaqtdan buyon yozaman, deya ko'nglimga tugib yurgandim. Biroq har safar qo'limga qalam olishim bilan o'sha voqea ko'z o'ngimda gavdalanadi-yu, etim junjikib ketadi. Fikrlarim chuvalashganidan yozish ishtiyoqi ham so'nadi. Meni dahshatga solgan qizning qiyofasi hali-hamon xotiramdan o'chgan emas. U hozir ham ahyon-ahyonda ko'rinish berib qoladi. Sochi taqimini o'padigan o'sha mallasoch qizning sovuq nigohi haqida barini bugun qog'ozga tushirishga qaror qildim.
Bu sirli voqea y
yлар жуда бахтли оила эди. Ота, она ва уч
ёшли ширингина қизалоқдан иборат бу оила
жуда бахтли ҳаёт кечирар эди. Лекин тақдир
ҳукми бу бахтни уларга кўп кўрди – узоқ
давом этган касаллик сабабли она уч ёшли
қизи ҳамда севимли ёрини ташлаб бу дунёни тарк этди. Турмуш ўртоғининг ўлимидан
чуқур қайғуга ботган ота қизалоғига
онасининг ўлимини қандай тушунтиришни
билмасди. Буни устига гўдак ҳар куни
отасидан "ойим қаерга кетдилар, қачон
келадилар", деб сўрайверарди. – Ойинг ишга кетди, қизи
Бир эру-xотин бўлиб тез-тез
жанжаллашиб қолишар экан.
Эр: -«Бир гапдан қолсанг
ўласанми? Эр ўрнида кўриб
бош эгмайсане.» дебди.
Хотин эса: -«Хо нега энди? Куни
билан бир оғиз ширин
сўзингизни, эътиборингизни
мандан қизгонасиз» дебди.
«Ўзинг доим захарингни
сочаверсанг, қандай яхши
гапирай. Айб ўзингда» дебди.
Можаролари тугамабди.
Буларни бақир чақирини
эшитган бир қўшниси келиб:
«Фалон жойда яхши
донишманд бор. Ўшанга
учрашинглар. У
муаммоларингни хал қилади
«, дебди.
Эр-хот
(Ўқинг фақат йиғламанг.)
Охирги кунларда келин
жудаям қўполлашди.
Чойимни хам ярим пиёла
беряпди...
Яхшиямки қулоқларим кар,
эшитмайман нима деганини.
Аммо ҳис қиламан...
Менимча мени бу уйда
кўришни ҳоҳламаяпди.
Ўғлингиз хам икки йўл
орасида қолди...
Хатто мени хотинидан
яширинча қучоқлаяпди. Кеча
кечаси ухлаётганимда келиб
ўпди...
Жудаям АЛАМ қилди.
Менга бошка холва олиб
келмай қўйди. Тишларим
йўқку, ейётганимда
чапиллаётган эканман.
Невараларим хузурсиз
бўляпти экан.
А
Бир бола олти ёшида отасидан
айрилиб етим қолди. Замон
жуда оғир эди. Онаси ўғлини
боқиш учун иш қидирди,
лекин ҳеч қаерга ишга
олишмади. Аёлни фақат
қурилишга арзимаган иш ҳақи
тўлаб ишга олишга рози
бўлишди. Аёл ночорлигидан
қурилишда ишлаб ўғлини
боқди. Орадан йиллар ўтди.
Бола улғайиб бизнесмен
бўлди. Шаҳарда данғиллама
шоҳона уй сотувга қўйилди.
Бизнесмен уйнинг эгасининг
олдига келиб сўради:
- Уйнинг нархи қанча?
- Саккиз юз эллик минг доллар.
Йигит дипломатидан дарҳол
с
Men bu dunyoda ortiq yashashni xohlamayman.Hozirgi ahvolimga hech kim bilan gaplashni,hech kimni kôrishni ham xohlamayapman.Hozir men bilan hech kimni ishi bôlmaganday men tug'ilganda ham hech kimni ishi bölmagan hech kim quvonmagan...Uyga yaqinlashdim ammo kirgim kelmayapti.Nima qilaman ösha uyga kirib?!Yana ösha urush,yana ösha dadamni qarg'ashlari...Boshida oyim b n dadam endigi turmush qurganlarida meni bölishimni shunachalik xohlashganki, oyim dadamga homilador bôldim deganimda dadam ichiga
Otasi qizini sochini silab pewanasidan ôpdi-yu unga achchiq haqiqatni owkor etdi.Otasi qizining miya saratoniga chalinganini kasallik sönggi bosqichd ekanligi ayta ayta kôzlaridan yow oqardi. Ota qizim yig'lardi deb öylardi ammo qizi yig'lamadi hattoki yuz qiyofasi ham özgarmadi.Qiz otasiga kasal ekanligini biliwini ammo onasini iztirob chekadi deb öylab aytmaganini endi u ölsa ham onasi oldida odam borligini köngli xotirjam ekanligini takrorlardi...
Ona ertalab keldi qizi yöq choywablar chiroy