02 -Bu hikoya voyaga yetganlar uchun yozilgan. Agar voyaga yetmagan bo`lsangiz, iltimos hikoyani tark eting- Agar bu hikoyaning birinchi bobini o`qimagan bo`lsangiz, avval birinchi bobdan boshlang: Muallif: II Bob Ertasiga ertalab Diyorbek uyg`otdi. Ko`zimni ishqalab, zaryadkadan telefonimni olib, soatga qaradim. Soat sakkizga yaqinlashayotgan ekan. Xonamdan chiqib, vannaxonaga kirdim. Yuz-qo`limni yuzib, mexmonxonaga kirdim. -Assalomu alaykum, -dedim, ichkariga kirarkanman. -Va alaykum assalom, -dedi kelinoyim. -Keling, Sardorbek, yaxshi yotib turdingizmi? -Rahmat, mazza qilib uxladim, -dedim. Dilnoza yana meni yoniga chaqirdi. Men indamay uning yoniga o`tirdim. Chamasi, ular nonushta qilib bo`lishgandi. Lekin dasturxonga birov tegmagandek edi. Dilnoza piyolaga choy quyib, uzatdi. -Sardorbek, nonushtadan keyin sizga bir xizmat bor edi, -dedi kelinoyim, -gapirsammi, yo`qmi- deyayotgandek. -Bemalol aytavering, -dedim oldimdagi qovurilgan tuxumdan olib. -Diyorbekni bog`chaga olib borib kelasizmi degandim. -Ha, albatta. . . Iye, bog`chasi qayerdaligini bilmaymanku? -Tushuntirib qo`. . . -Men ham boray, oyi, -kelinoyimni gapini bo`ldi Dilnoza. -Ha mayli. Bahonada akangga shaharni ko`rsat. Dilnoza menga qarab kulib qo`ydi. Men ham unga kulib qo`ydim. Nonushta qilib bo`lgach, kiyimlarimni almashtirib chiqdim. Dilnoza ham kecha parkka kiyib borgan kiyimlarini kiyib chiqqan ekan. Diyorbekni ham kiyintirib qo`yishibdi. Kelinoyim yo`lkiraga deb berayotgan pulini rad qilib, yo`lga chiqdim. Hozircha pulim bor. Bekatga chiqib, avtobus kuta boshladik. -Kecha feysbukda yozmay qo`ydingiz? -dedi Dilnoza savol ohangi bilan. -Uxlab qolibman, -dedi bahona to`qib. -Oyimlarga kechasi internetga kirib o`tirishimni aytib qo`ymang a? -Nega? -Kechasi uxlamay internetda yurganimni bilishsa so`kish eshitaman-da. -O`zi nima qilasan yarim kechgacha? -dedim, avtobus kelayotganini ko`rib, o`rnimdan turarkanman. -Feysbukda o`rtoqlarim bilan gaplashaman. -Faqat feysbukdami? -Ha. Anchadan beri ko`rishmaganman-da. -Qanchadan beri? -Ikki haftadan beri. Avtobus to`xtab, eshiklar ochildi. Biz uchalamiz avtobusga chiqib, oyna oldidagi bo`sh o`ringa o`tirdik. Avtobusda o`n daqiqacha yurib, keyin avtobusdan tushdik. Keyin yana ko`chalar bo`ylab ichkariga yurdik. Nihoyat, bog`chaga yetib, Diyorbekni tashlab chiqdik. Nima qilib bo`lsa ham Dilnozaga yoqishga harakat qilardim, uni kuldirardim va hokazo. -Endi qayoqqa boramiz? -so`radim undan. -Shaharni aylanamiz. U bilan bekatga qaytib, yana avtobus kutdik. Avtobus kelgach, yonma-yon o`tirdik. Avtobusda yana uch-to`rt qizlar bor bo`lib, hammasi kalta yubkada edi. Bunaqa narsalarni ko`rib o`rganmaganimdanmi, tez-tez qizlarning ochiq sonlariga qarab qo`yardim. Dilnoza buni sezdimi, -Ko`rib qolishsa baloga qolasiz- dedi. -Nima?-dedim, tushunmagandek tutib. -Qizlarni oyog`iga bunaqa qarayvermang, deyapman. -Buyerda hamma qizlar shunaqa kiyinadimi? -Ko`pchiligi. Qarab to`ymayapsizmi? -A, yo`ge, shunchaki bunga o`rganmaganman. -O`rganib ketasiz. Hadeb boshqa qizlarga qarayvermang. Shunday qilib, ko`plab joylarni aylandik. Chiroyli binolar, joylar oldida rasmga tushardik. Shaharni aylanib, uyga qaytgunimizcha vaqt tushlikdan o`tib ketdi. -Kech qolib ketdinglar? -dedi kelinoyim. -Akamga shaharni ko`rsatdimda, -dedi Dilnoza. -Tushlikka ovqat tayyorlab qo`ygandim, yeb olinglar. Men qo`shnilarnikiga chiqib kelaman. -Nega? -Pirojniy pishirishni o`rgatgandim, o`xshatolmayotgan ekan. Chiqib qarashib yuboraman. Kelinoyim chiqib ketdi. Biz mexmonxonaga kirdik. Stol ustida dasturxonda ovqat tayyor ekan. Ovqatlanib bo`lganimizdan so`ng Dilnoza dasturxonni yig`ishtirdi. Men divanga yastanib, televizor kanallarini aylantira boshladim. Dilnoza qaytib kelib, yonimga o`tirdi. Keyin boshini quchog`imga qo`yib, uzayib yotib oldi. Uning boshi quchog`imdan joy olgach, asbobim uyg`onib, qattiqlasha boshladi. Dilnoza buni sezgandek boshini uyoq-buyoqqa chayqay boshladi. Men uning kalta yubkadan chiqib turgan oyoqlaridan ko`z uzolmasdim. Bu oyoqlar shu holatda shunchalik go`zal ediki, hayolan uning oyoqlarini quchoqlab, sonlaridan bo`salar olardim. -Qayoqqa qarayapsiz? -dedi Dilnoza qiqirlab. -A? -dedim hayolim bo`linib. -Men haligi. . . -Ha? -dedi Dilnoza ayyorlik bilan. -Haligi. . . Bahona topolmadim. -Jinnivoy, -dedi Dilnoza qiqirlab kulib yuborgach. -E-e-e, -dedim o`rnimdan turib, -Kompyuter yoqaman yaxshisi. Yangi xonamga kirib, kompyuterni yoqdim. Bekorchilikdan GTA o`ynab vaqt o`tkazdim. Birozdan so`ng telefonimga sms keldi: `Kiyimingizni almashtirmadingizmi?` Feysbuk orqali telefon raqamimga kelgan smsga javob yozdim: `Yo`q, nima edi?` `Ovora bo`lmang demoqchi edim` `Nega?` `Birozdan keyin yana bog`chaga boramiz, ukamni olib kelishga` Shu payt eshik ochilib, Dilnoza kirib keldi. U ham hali kiyimini almashtirmagandi. -Nima qilyapsiz? -Nima qilsam ekan deb o`tiribman, -dedim o`zimni siqilgandek tutib. -Boshingiz og`rimayaptimi? -Yo`q, nega so`rayapsan? -Ko`rinishingizdan shunaqaga o`xshayapti-da. -Kompyuteringda tuzukroq narsa yo`qku, buni nega ishlatarding? -Referat yozgani. Bekorchilikda o`yin ham o`ynab o`tirardim. -Tuzukroq o`yinlar ham yo`q. Dilnoza yonimga yaqinlashdi, kompyuter stoli chetiga ikki qo`lini tirsagini tirab, do`nqayib kompyuterga termulardi. Uning bu turishi yana asbobimni uyg`otdi. Hayolan uning ortiga o`tib, kalta yubkasini ko`tarib, trusigini tushirib, u bilan jinsiy aloqaga kirishardim. -Komyuterga qarab tur, hozir, -shunday deb o`rnimdan turib, Dilnozaning ortiga o`tdim. Sumkamdan bir nimani qidirayotgandek bo`lib, Dilnozaning oyoqlariga termulardim. Kalta yubkasi yana salgina ko`tarilsa, uning trusigi ko`rinardi. Uning jozibador sonlariga termularkanman, ularni quchoqlab olmaslikdan o`zimni zo`rg`a tiyib turardim. Keyin kompyuter qarshisiga qaytib, Dilnoza bilan GTA o`ynay boshladik. O`yinni ham kulgiga aylantirib, uni rosa kuldirardim. Bir soatcha o`ynaganimizdan so`ng kelinoyim qo`shninikidan chiqdi. -Sardorbek, sizni yana ovora qilaman. -Bemalol, kelinoyi, -dedim o`rnimdan turishga chog`lanib. -Yana bog`chaga borib kelasizmi degandim. -Diyorbekni olib kelishgami? -Ha. Xullas, Dilnoza bilan yana yo`lga